Szyj, przewlekając ;)

Czyli coś edukacyjnego dziś będzie :).

Widziałam kiedyś w przedszkolu takie plastikowe jednokolorowe płytki do "szycia". Szukałam jakiś fajnych  drewnianych i nie znalazłam. Ale jako że ostatnio stałam się szczęśliwą posiadaczką magicznego zestawu: wiertarka, piła-wyrzynarka i szlifierka (dawno mnie żaden zakup tak nie ucieszył jak ten :)))) postanowiłam spróbować zrobić sama  takie płytki do szycia.

No i udało się, poza tym, że wiertarka mi trochę poszarpała papier przy dziurkach i średnio elegancko to wygląda, ale do "szycia" się nadają :). Natomiast samo drewno ładnie się przewierciło.

To "szycie" polega na przewlekaniu długiej sznurówki przez dziurki - góra/dół. A ponieważ Dziecko ostatnio mnie naśladowało obserwując mnie szyjącą ręcznie, stwierdziłam, że moment na odświeżenie tej zabawy jest idealny.

Powstały bardzo proste kształty. Dodatkowo ryba ma filcową płetwę, a gruszka listek. Motelek bez dodatków ;).

Papiery z przodu i tyłu zatopione w kleju do dekupażu.

Szczególnie poszarpały się tyły... Ale postanowiłam w to brnąć i papierem ściernym nadszarpałam  nieco brzegi :). Natomaist tył jest równie ważny, bo szycie od tyłu po dziurkach, bez widocznego kształtu, może być bardziej zaawansowaną lekcją nr 2 :).

Tutaj już uszyte :).

A tu nasza "igła z nitką" :). Udało mi się znaleźć takie, które nie dość że idealnie wpasowały się w dziurki, to jeszcze mają dość długie końcówki, co znacznie ułatwia szycie ;).

A takie "uszyte" płytki znajdujemy omotane na różnych klamkach :). A małe rączki dzielnie się ćwiczą :).

***

A druga rzecz jaka ostatnio się ukończyła to patchworkowa piłka. Tutorial do zrobienia piłki można znaleźć u Ulinkip, a tam również zabawa Uszyj patchworkową piłkę trwająca jeszcze kilka dni oraz link do tutorialu.

Moja wyszła tak:

I bardzo dobrze się sprawdza jako zabawka Malutkiej, bo można ją tarmosić, gryźć i rzucać, a ona ciągle cała i nic nie zbije :).

***

No i jeszcze chciałam podziękować oficjalnie Ani, za której pośrednictwem dostałam podziękowania od szkoły w której pracuje, za podarowanie im zabytkowej książki o Kościuszce. Książkę wygrzebałam w ulubionym składzie staroci, o czym pisałam już kiedyś. Ich szkoła im. T. Kościuszki obchodziła akurat w tym roku 50-lecie i Ania widząc książkę na blogu zapytała czy bym ją odsprzedała. Ja chętnie im ją przekazałam :). Cieszę się, że Wam się przyda! Ma zresztą mieć specjalną gablotkę :).

***

Wiem, zalegam OKRUTNIE z odpisywaniem na maile... Wszystkich czekających proszę jeszcze o cierpliwość! Pamiętam o Was i staram się jakoś z tego wygrzebać, ale ciągle tak się składa, że coś się znajdzie innego ważnego albo się pada i nie mogę się pozbierać. A to tylko narasta... Ale obiecuję poprawę!! Nie zapomniałam! :)

A póki co miłego tygodnia!!

A.